Skomponowana w 1711 roku opera Rinaldo była pierwszą włoską operą napisaną specjalnie dla Londynu. Libretto autorstwa Giacomo Rossiego nawiązuje do eposu rycerskiego Torquata Tassa Jerozolima Wyzwolona. Akcja osadzona jest w czasach Pierwszej Krucjaty i opowiada historię miłosną w czasie wojny.
Premiera opery odbyła się w Londynie w Queen’s Theatre na Haymarket. Szybko zdobyła wielką popularność wśród publiczności. Haendel skomponował Rinalda bardzo szybko, zapożyczając i adaptując muzykę z innych oper i dzieł, które napisał wcześniej. Tytuł ten jest uważany przez krytyków za jedną z najlepszych oper Haendla.
Goffredo i Rinaldo oblegają Jerozolimę, którą zajmuje król Saracenów, Argante. Rinaldo kocha córkę Gofreda, Almirenę. Argante prosi o pomoc w walce czarownicę Armidę, która porywa Almirenę. Dziewczyna śpiewa najbardziej znany z utworów Haendla Lascia ch’io pianga.
Goffredo i Rinaldo ratują dziewczynę, zdobywają Jerozolimę, a Argante i Armida przechodzą na chrześcijaństwo.
Fabuła Rinalda
Miejsce akcji: Jerozolima
Czas akcji: 1099
Postaci:
Goffredo – dowódca wojsk chrześcijańskich
Argante – król Saracenów
Eustazio – brat Goffreda
Almirena – córka Goffreda
Rinaldo – rycerz
Armida – królowa Damaszku, czarownica
Mag chrześcijański
Akt I
Armia krzyżowców pod wodzą Goffreda oblega Jerozolimę, w której zabarykadował się król Saracenów Argante. Rinaldo wyznaje swoją miłość do jego córki, Almireny, a Goffredo zgadza się na ślub kiedy tylko Jerozolima będzie zdobyta. Król Saracenów Argante prosi o trzydniowe zawieszenie broni, na które Goffredo przystaje.
Argante kocha Armidę, czarownicę. Ma nadzieję że pomoże mu ona pokonać wojska Goffreda. Armida przybywa w płonącym rydwanie i mówi mu, że jedyna szansą na zwycięstwo jest pokonanie Rinalda. Porywa Almirenę, żeby mieć nad nim przewagę. Kiedy dowiadują się o tym Goffredo i Eustazio sugerują, żeby udać się do chrześcijańskiego Maga, który pomoże im odbić Almirenę.
Akt II
Rinaldo, Goffredo i Eustazio są w drodze do siedziby maga. Na brzegu morza słyszą śpiew syren, Rinaldo nie może się im oprzeć i wsiada do łodzi. W ogrodzie Armidy Almirena płacze nad swoim losem (Lascia ch’io pianga).
Tam znajduje ją Argante, który się w niej zakochuje i obiecuje wolność. W tym czasie Rinaldo przyprowadzony jest przed oblicze Armidy. Domaga się uwolnienia Almireny. Czarownica próbuje go omamić przyjmując postać Almireny, ale Rinaldo zauważa podstęp. Na zmianę postaci daje się natomiast nabrać Argante, który – myśląc, że to Almirena – wyznaje uczucia Armidzie. Armida się wkurza i poprzysięga zemstę.
Akt III
Mag mówi Goffredowi i Eustazio, że Almirena jest przetrzymywana w ogrodach Armidy. Próbują ją uwolnić, ale bezskutecznie. W tym czasie Armida próbuje zabić Almirenę. Rinaldo staje w jej obronie, ale nie jest w stanie wiele zdziałać przeciwko magicznym mocom. W czasie jego walki z Armidą pojawiają się Goffredo i Eustazio; Rinaldo uderza mieczem Armidę i ta znika. Kiedy uwalniają Amirenę, Goffredo ogłasza atak na Jerozolimę następnego dnia.
W obliczu zagrożenia Armida i Argante się godzą. Jerozolima atakowana przez wojska chrześcijańskie pod wodzą Goffreda upada, a Armia i Argante przechodzą na chrześcijaństwo. Goffredo lituje się nad wrogami i puszcza ich wolno. I żyli długo i szczęśliwie.