Henry Purcell, kompozytor epoki baroku, o pokolenie starszy od Haendla i Bacha. Brytyjski kompozytor narodowy, który zrobił karierę na całym świecie. Jego opera Dydona i Eneasz uznawana jest za muzyczne arcydzieło.
Henry Purcell z Westminster Abbey
Purcell urodził się w Londynie i w tym mieście spędził swoje całe, choć krótkie, życie. Od dziecka mieszkał niedaleko katedry Westminster, wokół opactwa zorganizowane było całe jego życie. Zamożna rodzina Purcellów związana była z muzyką – jego ojciec i wuj śpiewali w Chapel Royal, czyli Kapeli Królewskiej. Po śmierci ojca wuj załatwił bratankowi przyjęcie do chóru chłopięcego. Śpiewanie w chórze pozwoliło mu uczyć się kompozycji u prowadzącego zespół Kapitana Henry’ego Cooka. Młody Purcell śpiewał w chórze aż do czasu mutacji, a potem został asystentem królewskiego organmistrza.
W międzyczasie został mianowany kopistą Westminster Abbey. Posadę organisty w tamtym czasie piastował John Blow, który miał duży wpływ na edukację Purcella. Kiedy Henry miał 20 lat, przejął stanowisko organisty w Westminster Abby po swoim nauczycielu. Trzy lata później został organistą Chapel Royal.
Anthems – twórczość sakralna Purcella
Twórczość Purcella w związku z piastowaną przez niego posadą to przede wszystkim muzyka sakralna. Typowo angielskim gatunkiem, tworzonym przez Purcella, był anthem. Ten gatunek znasz prawdopodobnie z twórczości Haendla, który napisał Coronation Anthems, czyli Hymny Koronacyjne.
Pierwszy anthem Purcell skomponował w wieku 19 lat. Był to bożonarodzeniowy Lord who can tell. Inne hymny pisane dla uświetnienia uroczystości królewskich to między innymi My heart is inditing – anthem na koronację Jakuba II Stuarta. W podobnej stylistyce utrzymana jest Oda na urodziny Królowej Marii, czyli Come Ye Sons of Art.
Szczególnie dużo muzyki napisał dla Johna Gostlinga, pastora z Canterbury, a później śpiewaka Chapel Royal, wybitnego basso profondo. Kiedy Król Karol II uratował się z katastrofy statku, Gostling zebrał pasujące wersety z psalmów i stworzył tekst do hymnu. Purcell napisał muzykę i w ten sposób powstał anthem They that go down to the sea in ships.
Henry Purcell – twórca muzyki teatralnej
Poza muzyką sakralną pisał bardzo dużo dla teatru. Jego jedyna i najbardziej znana opera to Dydona i Eneasz. Uważana za pierwszą brytyjską operę, została po raz pierwszy wystawiona w 1689, a wykonawcami były uczennice szkoły dla dziewcząt, w której uczył przyjaciel Purcella, choreograf i współtwórca opery, Josias Priest. Libretto oparte na Eneidzie Wergiliusza napisał Nahum Tate. Opera przetrwała w manuskrypcie i dopiero w 1840 roku, kiedy została wydana drukiem.
Eneasz to Trojańczyk, któremu udało się uciec z Wojny Trojańskiej, Dydona to królowa Kartaginy. Spotykają się, zakochują się w sobie, zła czarownica knuje przeciwko nim. Ostatecznie ze sobą zrywają, a Dydona lamentuje.
Purcell pisał też liczne semi-opery. Jest to gatunek zbliżony do opery, w którym jednak główne role są mówione, a część śpiewana powierzona jest postaciom pobocznym. Do takich semi-oper należy Król Artur, adaptacja Snu Nocy Letniej Szekspira Królowa Wróżek, czy ukończona po śmierci Purcella przez jego brata Indiańska królowa. Trzeba przyznać, że w tej sferze Purcell sypał muzyką jak z rękawa, bo przez ostatnie 6 lat życia napisał muzykę do aż 44 sztuk teatralnych.
Przedwczesna śmierć Purcella
Zmarł w wieku 36 lat, prawdopodobnie na przeziębienie. Pochowany został przy organach w Opactwie Westminster. Było to ogromnym zaszczytem i hołdem złożonym wielkiemu mistrzowi muzyki. Na jego pogrzebie wykonana została Muzyka żałobna na pogrzeb Królowej Marii, którą skomponował kilka miesięcy przed swoją śmiercią.
Swoją twórczością wyznaczył kierunek rozwoju muzyki angielskiej kolejnych stuleci. Szczególnie zainspirował Benjamina Brittena, który napisał wariacje na temat zaczerpnięty z utworu Purcella.
Czy znacie twórczość Henry’ego Purcella? Który z aspektów jego twórczości jest wam najbliższy?
Super materiał !!!!
Dziękuję!